Holalala Bélgica!
Pandoraguay is een jaartje ouder en gaat vertellen hoe 't was!!

Om eerlijk te zijn had ik een geweldige verjaardag, maar wel met enkele tegenslagen! :D
Vamos! 'k Werd 's morgens door de superlieve meid, Lourdes gewekt, zij had een pakje vast dat met de post gekomen was... Joepie!! Een heel pakket van m'n zusje (met veel glittertjes en chocolade), m'n broer (met z'n eigen korte intercambioverhaal en veel liefde), m'n mama (met een prachtige Oxfam-ring, zo kennen we ze!) en m'n papa (met een chiropuzzel van 1000 stukjes!)! 'k Was nog half alles aan't uitpakken en aan't lezen, toen ik telefoon kreeg van niemand minder dan Evaaa! We hebben suuuperlang gebeld en dat was wel eens nodig blijkbaar! (Wie de rekening gaat betalen weet ik niet! :D) 'k Was nog met Eva aan't bellen toen ik aan de poort iemand zag staan met een gigantische bos bloemen en 'k was ervan overtuigd dat die voor iemand anders waren, maar ik moest tekenen dat ik ze ontvangen had, want ze waren wel degelijk voor mij! Whieee!! :D Op het kaartje dat er aan hing stond 'Ik zie je graag! Dikke zoenen liefje!' en dan de handtekening van Rodrigo, geweldig toch eh?! Er zat ook nog een doos chocoladebombons bij in hartjesvorm... Hehe, ik supersupersuperhappy en 'k heb hem meteen gebeld om hem te bedanken, wie bedenkt het, bloemen aan huis laten leveren?! :D
Daarna ben ik een halfuurtje naar school gegaan, omdat ik dat beloofd had aan m'n klasgenootjes, veel 'felicidades' gehad en terwijl ik terug naar huis ging, kwam ik Tugce en Lisa (twee andere AFS-ers in Capiata tegen) met een taart met 18 kaarsjes op!! Joepieieie! Thuis de kaarsjes gaan uitblazen, maar 't bleken van die gemene fopkaarsen te zijn, dus zelfs op m'n 18 kreeg ik ze niet uitgeblazen... Terwijl ik probeerde, kreeg ik opnieuw telefoon, van m'n mamie, papie, broer en zus deze keer! Weer suuuperlang gebeld, hoewel 't een heel slechte verbinding was... 't Was wel heeeeel leuk! :) Daarna terug even m'n bezoek gaan vergezellen tot ik terug telefoon kreeg! :) Van Tine deze keer, zij had minder tijd, dus dat werd maar 5 minuutjes, maar wel 5 gezellige minuutjes! Dan me uiteindelijk toch nog op m'n taart kunnen storten en nog wat met m'n bezoek gepraat! Nadat zij vertrokken waren eindelijk m'n berichtjes eens deftig kunnen lezen, want 'k had er niet minder dan 15 (allemaal uit Paraguay, want uit België komt niet aan)! :D
¡Vervolg van het verhaal!
Zo heel veel tijd had ik echter weer niet, want voor ik wist stonden Oona & Rainer bij mij thuis mét... NOG een taart! :) Weer overheerlijke taart gegeten en daarna zijn we met ons drietjes met de bus naar het shoppingcenter in Asuncion vertrokken! Daar kwamen we al meteen Vincent (Belg) en Johana (Finse) tegen! 'k Had Rodrigo beloofd om hem te verwittigen als ik er was, dus hij kwam er even later ook aan, netjes in pak, dat is namelijk verplicht op zijn werk en ook Melina (Duits meisje) kwam mee winkelen! Van haar kreeg ik zelfs nog een hele doos vol gelukwensen en snoepjes! :) Ik kocht het kleedje dat ik de vorige keer al zien hangen had en dat ik percé op m'n verjaardagsfeestje wilde dragen, de meisjes bekeken nog wat winkels, terwijl de jongens -een beetje verveeld- koffieklets hielden!
Daarna gingen we met z'n allen (Vincent en Johana waren we al lang kwijt geraakt) naar de supermarkt, want Oona en ik wilden tiramisu en koekjestaart maken op m'n verjaardag, maar ingrediënten zoals mascarpone, petit-beurre, lange vingers... vind je hier niet zomaar! Onderweg passeerden we nog een cd-winkel, waar we een cd van 'Vive la Fête' ontdekten, ik kreeg telefoon van m'n eigen Belgische Sarah, weeral superlang gebeld, terwijl de anderen boeken en cd's bleven ontdekken (Hans & Gretel bijvoorbeeld)! In de supermarkt kwamen we Zach (Amerikaan), Làra (Ijslandse) & Gabriel (geen idee van waar hij komt, Mars ofzo?! :)) tegen, weer zo opvallend gek gedaan dat het superhard opviel dat we buitenlanders zijn! Ondertussen ging iedereen zo ongeveer naar huis, maar Oona en ik hadden onze ingrediënten nog niet! We zouden naar de Superseis gaan, een andere supermarkt op de weg naar huis. Omdat we honger hadden, hebben Melina, Oona en ik gepicknickt --> appels en bananen in dulde de leche gedoopt, mmm, heerlijk!
Nu even een minder leuk stukje...
Oona en ik namen samen de bus terug en er zat echt GIGAveel volk op! Ik betaalde stak m'n portefeuille weg (in m'n handtasje), maar toen we uitstapten aan de supermarkt, merkte ik dat m'n handtas te licht woog... M'n portefeuille was weg! 'k Had niet op m'n handtas kunnen letten omdat er zoooooveel volk op de bus zat! Oona en ik meteen in paniek! We hebben Belén (de representante van AFS van mijn stad) gebeld, maar zij wist eigenlijk niet wat te doen. Daarna Rodrigo gebeld, hij voelde zich al meteen schuldig dat hij vroeger was doorgegaan (hij moest repeteren met z'n bandje). Hij zei naar de politie in Asuncion te gaan, maar noch Oona noch ik had een idee waar die te vinden! In Capiata naar de politie dan maar! 'k Heb naar m'n Paraguayaanse moeder proberen te bellen, maar haar telefoon stond uit... 'k Was zooooo ongelooflijk blij dat ik niet alleen was! 'k Had NIKS meer, nog geen 1000 Gs. (ongeveer 14 eurocent). We zijn dan toch maar onze ingrediënten gaan kopen, Oona zou voorschieten... 'k Heb m'n Belgische papa gebeld, zodat ze CardStop konden regelen! 'k Kreeg nog eens een ongerust telefoontje van Rodrigo om te vragen of ze me toch geen pijn hadden gedaan enzo... Toen begon ik te beseffen dat ik echt nog geluk heb gehad! Er gebeuren hier zoveel overvallen op bussen, waarbij ze je bedreigen met een mes ofzo, bovendien had ik m'n fototoestel en m'n gsm nog, dus tussen de zon begon al terug te schijnen tussen met stresshoofdpijn door! Svenja had me enkele weken tevoren trouwens verteld dat het mogelijk is dat ze AIDS heeft opgelopen op haar werk met straatkindjes, hier in Paraguay en ik was uiteindelijk zooooo blij dat ik gewoon maar m'n portefeuille kwijt was geraakt!
We hebben geen van onze ingrediënten gevonden, maar we hebben dingen gekocht die er op leken... :) 'k Kreeg dan telefoon van m'n moeder dat ik onmiddellijk naar huis moest komen, zodat we naar de politie konden gaan! Onderweg was ik nog heel de tijd boos op mezelf door wat er gebeurd was, moest ik daarvoor achttien jaar worden? De laatste peinzende minuten in de bus, werd ik gelukkig verrasd door een telefoontje van Vreni en Willem, weer vanuit het verre België! Ik was dan wel m'n portefeuille

Ze gaf me een preek dat het vandaag de tweede dag van deze week was dat ik pas om 8u 's avonds thuis was, dat dat echt niet kan, dat ik een nu echt wel een tijdschema moest maken, een week op voorhand, dat zij moet goedkeuren, zodat ze precies weet wanneer ik thuis zal zijn en wanneer niet! 'k Had echt een superdag gehad, maar zo gauw ze weg was, ben ik in wenen uitgebarsten... Ik was vandaag 18 geworden, geen enkel familielid (behalve m'n oudste zus) had me gefeliciteerd en dan dit... 'k Had hen nog op voorhand gezegd dat 18 voor mij zo belangrijk is als 15 voor hen! Rodrigo en Svenja gingen iets later door en terwijl we aan de poort stonden, kwam m'n moeder af om me te feliciteren (Rodrigo had haar dit ingefluisterd...), joepie, dankjewel mama! :S
'k Ben slechtgezind en met hoofdpijn gaan slapen, maar eigenlijk had ik wel een mooie dag! De volgende dag allemaal verjaardagsmailtjes gelezen op internet, SUPER, dankjewel allemaal!
Volgende keer, 't verhaal van m'n feestje!!
Veel veel liefs! Xxx...!
Pandoor
4 opmerkingen:
Pandoortje, we leven met je mee, ik zit helemaal te grijnzen in m'n koude kot :)
Geniet van alles, en zeker van de warmte! ;)
Lieve zoenen, Eef de Raket :D
Joe de pandoor.
Laat me snel weten of je telefoonnummer een gsmnr is of een huisnummer dat ik je wat kan opvrolijken met die verschrikkelijke familie.
Excuses voor het vergeten van de verjaardag maaar als ik bel maak ik het allemaal weer goe oke. Bij deze de mensen die dit moesten lezen en ook gefeliciteerd willen worden, je mailt je verjaardag maar naar mijn adres.
Linde de vergeetachtige maar nooit vergeetpandorachtig.
En nee dat is geen nederlands woord maar bon dat maakt hier niet uit tege ik terug kom kan ik toch geen vlaams meer spreken :) pandora je bent graag gezien en ik snap perfect hoe zalig het is met belgisch nieuws ik hoop dat u portefulgedoe snel opgelost raakt en dat je niet te veel last hebt met die verloren kaarten en gedoe...
pff ik kan me perfect voorstellen hoe ge u voelt me da verlies herinner londen hahah in de verkleedwinkel da ik daar iedereen verdacht van mijne porteful oke maar bon, wat ge zo zegt dat ge nog geen geluk hebt gehad ik voelde mij ook echt zo en met alle meisjes aan deze kant van de brug is het zo afs is hier echt verschrikkelijk voor ons tegen als ik terug in belgie me u is kan praten manneke ik kan een jaar babbele zonder stoppe over alle verschrikkelijkhede da die ons hier aandoen. echt erg.
weet ge pieter nog die zegt dat dominicaanse dit jaar het populairste land is ik zou ne mail moete sture met waarschuwinge manneke hoeveel goeie raad ik die ni kan geve me alles wa ik hier al heb meegemaakt tsss niet gewoon die kinders weten neit waar ze aan beginnen hopelijk hebben ze het beter getroffen net zoals de andere hier in dominicaanse. entonce voorlopig lijkt het erop dat alles de positieve kant uitgaat eindelijk ...
espero que tu lo leas muy rapido.
yo te quiero mi amor. quidate!
yo pienso a ti xxx
Heeeej pannetje!
Ik ben zo zo zo zo blij dat je een fijne verjaardag hebt gehad!! :-) (alleen wel erg balen van die portefuill!)
Je bent nu op reisje & je moet nog vertellen van dat feest van je zus!
Tine is nieuwsgierig ;-)
dikke dikke zoenen!
haaai pandoor!
Ik ben eens benieuwd of mijn verjaardagsbrief naar jou al is aangekomen... Ja ik weet dat het met veel vertraging is, maar zoals je al gelezen hebt, of zult lezen (als de brief nog niet is aangekomen) was mijn lieftallige computer gecrashd... maar goed, dat is nu allemaal weer in orde!
Ik heb met je mama gebeld voor je adres, want ik vond het ambetant dat de brief al een hele tijd klaar lag, maar niet opgestuurd kon worden, alsof ik weer maar eens je verjaardag zou vergeten, maar nee nee ik heb er aan gedacht!
Het was trouwens grappig met je mama aan de telefoon, ze was helemaal in de war want ze had niet door wie ik was en voor wie het was, hihi...
maar goed, tot snel lieve pandora!
Groetjes Eva
Een reactie posten