Achterstand inhalen...

Heejlaa Belgische queridos!



'k Heb eindelijk nog eens tijd voor jullie... 'k Ga proberen zoveel mogelijk vandaag te vertellen, maar 't is een hele hoop, 'k doe m'n best, maar details laat ik gemakkelijkheidshalve vallen!



In't kort

- m'n weekendje Ciudad del Este

- hete honden op't podium (over honden, katten, pancho's en supermarkten)

- 8 daagjes Braziliaans strand (met culturele hoogtepunten :-P)

- m'n nieuwe familie Villar-Rivas (bereikbaar op +595 228 63 01 50)

- m'n liefdesleven (of misschien hou ik dat liever geheim... ;-))



Op reis naar Ciudad del Este en de Cataratas in Brazilie

Zoals ik al vertelde, kwam ik een dagje later, waardoor ik het natuurpark, waarin de AFS-groep zelfs bleef overnachten, mistte... Per taxi geraakten Lara, Oona en ik in het park met een prachtig watervalletje, waar onze vrienden ons opwachtten! 't Was een superchilly-middag en na enkele uurtjes foto's trekken en gek doen, bracht de bus ons naar het hotel! Een stijf enorm hoog en lelijk gebouw, met een mini-zwembadje! De verwachting was weer te groot! Geveld door de hitte, werd dat zwembad meteen gevuld met buitenlanders, het water was kouder dan verwacht! We kregen bezoek van Belgen Isha (woont in Ciudad del Este) en Lynn (die bij Isha op bezoek was) en aten een ijsje! 's Avonds na lekker eten, pikte de bus ons op en gingen we naar een gezellig muziekcafe (alleen in Ciudad del Este en Asuncion zijn al cafés uitgevonden...)! Een plaatselijk rockgroepje verloste onze oren van de voortdurende reggaeton die hier door de straten schelt. Rond een uur of 1 gingen we al weer terug, diezelfde dag 8 uur, moesten we met al onze spullen, helemaal klaargemaakt IN de bus zitten! Enkele jongens wilden in een tipsy-bui nog gaan poolen, we dwaalden wat door de stad, maar die leek uitgestorven en rond 4 uur lag iedereen ongeveer in z'n bed! Om kwart voor 8 ontwaakte m'n kamergenootjes en ik, waardoor we het heerlijke ontbijtbuffet, met stapels tropisch fruit en andere lekkerheden moesten missen, verdomme, daar hadden we voor betaald! :) Enkele tientallen minuutjes later geraakten zelfs de slimmeriken die hun paspoort vergaten over de grens en een halfuurtje later liepen we rond in een Braziliaans museum! Brazilie als land is duidelijk beter georganiseerd en mooier dan Paraguay, enkelen kregen al spijt dat ze kost wat kost Spaans wilden leren en daarom niet op uitwisseling naar Brazilië wilden... Weer een halfuur later en 10 euro lichter zagen we die prachtige, gigantische, adembenemende watervallen waarvoor we gekomen waren! Fototoestellen werden bovengehaald en pas 4 uur later weer opgeborgen! Meer dan een kilometer lang zagen we water naar beneden storten en kregen we onze mond moeilijk dicht door verwondering! Een loopbrug bracht je tot bijna in een van de watervallen, extreem geluk en vrijheid borrelde in me op (woow, zo filosofisch Pandoor, nee echt, dat is wat ik voelde, 'k kon wel wenen, door het voelen van de kracht van de natuur!)... Jammergenoeg kregen we even later regen, extreme koude (voor de tijd van het jaar welteverstaan) en honger! Dit toeristisch oord was daar jammergenoeg niet op voorzien en alles was open, zodat de wind bij velen voor kippenvel zorgden en warme chocomelk consumeerden alsof het min 10 was, in werkelijkheid wellicht 20 graden, maar van 35 naar 20 is een groot verschil! De bus kon ons niet snel genoeg komen oppikken... Terug over de grens, iedereen al terug een beetje opgewarmder en recht terug naar Asuncion! Oona en ik bleven tot woensdag bij Isha thuis slapen, we waren daar dus met 4 Belgische chicas en 't was leuk! We maakten wafels, die jammergenoeg niet op de Belgische internetwafels leken en we speelden in de modder (zoals hier de traditie is voor de laatstejaars die afstuderen)! Terug in Capiata lagen er enkele postpakketjes op me wachten, die me helemaal vrolijk maakten! Een hele doos vol chocola en foto's van Willem en Vreni; een hele pakket van de Chiro met een Esjeeweetje, een Speelclubfluitkoord met fluitje, tekeningen van mn Speelclubbertjes, een chirozakdoek en nieuwe symbooltjes voor op mn rok; een gelukkige verjaardag-kaart van Elien en €50 en de Kramp van mama en papa! Daarna kwam een dolgelukkige Rodrigo die me blijkbaar hard gemist had over de vloer en Pandoor was feliz! :) (Hoewel geen enkel familielid me vroeg hoe't geweest was en alleen blij waren dat ik terugwas, zodat ze m'n camera konden gebruiken omdat daar nog foto's van de quince opstonden!)



Panchos (hotdogs) op het podium!

Zoals ik in mn vorige blogtekst al beloofde... De Paraguayaanse keuken bestaat niet echt, Paraguayanen hebben wel hun folklore-eten, maar daar blijft het bij! Op elke gelegenheid ( ik som even op; verjaardagen, fuiven, concerten, in restaurants, feestjes, vergaderingen, bijeenkomsten, noem maar op, ALTIJD dus!) zijn de enige eetmogelijkheden hamburgers en hotdogs! De weinige restaurants die hier bestaan hebben werkelijk een superkorte menu: hamburguesas, panchos y papas fritas... Daar houdt het meestal al mee op! De gemiddelijk Paraguayaan eet 4 hamburgers per week!! 'k Heb al enkele keren een hamburger zonder vlees gegeten, maar voor Paraguayanen is enkel rundsvlees vlees, dus de ham haalden ze er voor mij niet tussenuit! Een vegetariër is hier trouwens een redelijk raar gegeven (aangezien een Paraguayaan z'n bord vult met 4 verschillende soorten vlees en misschien een blaadje sla)! M'n nieuwe familie vindt het dan weer geweldig, ze koken speciaal voor mij iets anders en gaan in't algemeen minder vlees eten, want dat is toch niet zo gezond! Rodrigo kan er ondertussen ook al mee om en doet niet liever dan tegen iedereen zeggen hoe goedkoop z'n lief wel is, ze eet geen vlees en drinkt geen frisdrank (omwille van de prik die erin zit)!

Het gegeven huisdieren wordt hier trouwens wel heel ruim genomen! Overlaatst ging ik naar een folkloreconcert met m'n twee ex-zusjes en plots liep er een hond over het podium! Toen er daarna nog een kat bijkwam werd het wel heel Tom & Jerry-achtig, 'k lag plat van't lachen, maar blijkbaar waren die Paraguayanen dit gewoon! Eergisteren liep er dan weer een poesje rond in de supermarkt, 'k dacht 'k zal dat beestje eens proberen te kopen, maar 't kroop weg voor ik het kon pakken... Paraguayanen vinden poezen trouwens vieze beesten en zijn ervan overtuigd dat elke poes op deze bol een ziekte heeft! 'k Probeer uit te leggen dat in België echt heel veel mensen een poes hebben en dat ik nog nooit over de ziekte die tot vruchtbaarheidsproblemen bij vrouwen leidt gehoord heb, maar dat gaat er bij geen van allemaal in, een poes is slecht, punt! Honden vindt je hier dan weer in overvloed, ongeveer elke familie heeft er minstens één en heeft je familie er geen, vind je er wel enkele tientallen per straat... 't Valt me wel op dat die beesten hier veel vriendelijker zijn, 'k had in België een doodse schrik van deze beesten en hier doen ze precies niets! Que suerte! :)



Camboriu

Oké, 'k typ nog tien minuutjes door en dan ga'k toch maar terug naar huis, m'n familie kuist vandaag namelijk het huis (één van de weinige Paraguayaanse families zonder meid) en ik sluip er vantussen, niet echt lief eh...

Camboriu is voor de Paraguayanen het dichtstbijzijnde strand, bijgevolg vind je er in de maanden december en januari de helft van de rijkere Paraguayaanse bevolking terug! Bovendien zijn alle verkopers gewend Spaans te horen en beantwoorden je geduldig in Portugees, wat opvallend goed verstaanbaar is met kennis van de Spaanse taal! De eerste keer trouwens dat ik in een ander land ben en zelf geen moeite moet doen om een andere taal te spreken (bijvoorbeeld, als een Vlaming naar Frankrijk gaat spreekt hij Frans en verwacht niet dat de Fransman Nederlands verstaat)! Wij spraken Spaans in Brazilië en werden beantwoord in't Portugees, wel hip!

We gingen met een groep van 15 AFS'ers samen met een Paraguayaanse school! 't Was een 20-tal uurtjes bus! De eerste dag bestond uit bagage uitpakken en het hotel, de buurt en het Camboriaanse strand verkennen! De eindejaarsreis naar Camboriu staat voor elke Paraguayaan bekend als een reis met veel drank en geen nuchtere momenten, wist ik niet op voorhand... De eerste avond zijn we'r dan maar meteen ingevlogen en met een frigobox vol bier naar't strand vertrokken! Voor mij de enige avond dat ik iets dronk... :) De volgende dag stonden we vroeg op, de bus bracht ons naar Floreanopolis, een prachtig strand op anderhalf uur van Camboriu! 'k Amuseerde me geweldig in de metershoge golven, waar je super in kon spelen!



Okeej, tijd om op te stappen, volgende keer meer! Heel mooie en prettige feesten voor iedereen en veel geluk, liefde en vriendschap in het nieuwe jaar!



2008 zoenen en knuffels!!



Pandoor