Hejlaaa iedereen!
Weeral internet? Jaja, 'k heb me vandaag naar het cybercafé gehaast, want m'n lieve Belgische Eva had me gebeld, maar ik kon er niks van verstaan, enkel dat ze een mailtje ging sturen en ik was superongerust, want ik dacht dat er iets giga-erg gebeurd was, maar ze wilde me gewoon verrassen en dat is aardig gelukt! :)
Eventjes de titel verklaren! :) Die betekent zo veel als 'dat hebben we niet in België'! Dat klinkt misschien gek, want wat hebben we nu niet in België? Er zijn in België inderdaad enorm veel dingen, waar een Paraguayaan zich niets bij kan voorstellen (lekkere chocolade bijvoorbeeld :)), maar gelukkig heeft Paraguay ook iets wat zeldzaam is in België, namelijk folklore! :) En hier behoort alles tot de Paraguayaanse folklore! Eventjes opsommen:
DANS & KLEDING
Met m'n eerste familie ging ik gemiddeld twee keer per week naar een folklorefestival in de buurt, omdat folkloredansen het enige vak is op onze school, waarvoor ze niet als slechtse, maar als beste zijn aangeschreven in mijn stad! :) De meisjes tutten zich er helemaal voor op (Sarah, je zou jaloers zijn op hun oogschaduwkunsten! :)), ze dragen speciale lange rokken, waar je mee kan zwieren en allerlei lelijke plastieke gouden juweeltjes! De jongens (want die dansen mee) vermommen zich een beetje als cowboy met een soort zweep, een hoed en een soort hakschoenen waarmee ze op de grond stampen... 't Is trouwens echt heel chic om te zien, maar als je't vijf keer gezien hebt, weet je't wel! :) Voor de Paraguayanen blijft het echter een feest, want op elk folklorefestival is behoorlijk wat volk! Er zijn ook meisjes die met flessen of aardewerken kannen op hun hoofd dansen, ook wel mooi, alleen lachen ze dan zo verkrampt! Eén keer zag ik een meisje dansen met 8! flessen op haar hoofd, ongelooflijk! :)
MUZIEK
Natuurlijk kan je niet dansen zonder muziek! Ze hebben hier een hele hoop deuntjes die ongeveer allemaal hetzelfde zijn... De muziek wordt trouwens nog steeds nieuw gemaakt, ik bedoel dat het niet enkel muziek van 50 jaar geleden is, omdat we't over folklore hebben! Voor de rest hoor je hier in Paraguay eigenlijk enkel Reggaeton... Wees blij dat we dat 'no hai en Belgicà'! Op feestjes en in discotheken moet je daar zo ongelooflijk 'bloot' op dansen, 't lijkt soms wel seks op de dansvloer en sja... dat is nu niet zo m'n ding! :)
ETEN
Ahaa, het belangrijkste! Elke keer als ze hier weer iets typisch Paraguayaans bovenhalen en ik ogen trek van 'wat is dat?', vragen ze weer lachend 'No hay en Belgicà?' En dan moet ik toegeven van niet en dat vinden ze helemaal te gek! :) Of ze vragen de Engelse vertaling van een woord, maar dat ding bestaat niet in Engelssprekend gebied, dus dat woord ook niet en dan zijn ze altijd ongelooflijk fier op hun land en ik ook wel een beetje, want amai, als ze't in Amerika zelfs niet hebben?! :) Ze eten hier alles met ongelooflijk veel suiker en zout, 't is echt niet normaal! Ze lachen ook altijd met mij als ik geen suiker in m'n al gesuikerde chocomelk wil of geen zout op m'n slaatje doe! Wat is nu typische Paraguayaanse keuken? Hmm, dat is misschien een beetje overmoedig, want een Paraguayaan eet enkel omdat dat moet, om gezondheid geven ze nada (niks voor alle duidelijkheid! :))!
- Ze hebben, voor mij een chocolavervanger, 'dulce de leche', 'k zou niet weten wat erin zit, maar 't is heel zoet en heel lekker! 't Zit tussen elke Paraguayaanse taart (die overigens ook heel lekker zijn!), soms eten ze't gewoon met de lepel, soms doen ze't op hun brood... 'k Heb al eens gevraagd of het moeilijk te maken is, zodat ik dat niet moet missen als ik terug in België ben, maar 't is echt typisch Paraguayaans, want het duurt ongeveer 4 uur (Paraguayanen hebben tijd, ze kunnen het zich veroorloven om 4 uur in een pot te roeren :)) om te klaar te maken, dus in België zal ik er tijd voor moeten maken! :)
- Iets anders superlekker en zonder vlees (hihi, 'k heb al eens verteld dat 3/4de van het eten vlees is eh..) is chipa! 'k Weet niet hoe ik moet uitleggen wat het is, maar je kan het je voorstellen als een zwaar kruidenbrood, waar je van kan blijven eten! 't Duurt ook ongelooflijk lang om te maken en je moet een speciale oven hebben, maar 'k ga 't wel leren denk ik!
- Met vlees hebben ze 'empanadas', die overigens superlekker zijn (hoe kan ze dat nu weten? Wel ik heb de eerste 10 dagen dat ik hier was per ongeluk elke dag een empanada gegeten, omdat ik had verstaan dat het met kip was, sja, de eerste dag is Spaans moeilijk hoor :)) 't Zijn een soort deegkoekjes opgevuld met ei en vlees en ze zijn ongelooflijk vettig!
- Dan is er nog 'Sopa Paraguaya', ook wel lekker en niet altijd met vlees.... 't Is een soort maistaart, maar redelijk luchtig! Voor hen is dit trouwens zondagse kost!
- Ze hebben ook een aantal stukken fruit waar ik nog nooit van gehoord had (die behoren wel niet echt tot de folklore... al het voorgaande dus wel!), zoals guyave, mammon...
- Nog superveel meer, maar je hebt er niet zoveel aan, als je't niet kan proeven eh...
Hmm, er behoort nog veeeeel meer tot de Paraguayaanse folklore, maar m'n mama heeft net gebeld en 't wordt donker, dus ik moet naar huis...
Volgende keer meer (als jullie 't een beetje interessant vinden tenminste...)!
Pandoraguayaanse knuffels! Xxx...!
Pandoor
maandag 17 september 2007
woensdag 12 september 2007
Raadseltje
Waarom gaat de tijd altijd sneller als je op internet gaat dan als je thee drinkt met vrienden?
[Antwoord: ik kan 't niet op z'n kop zetten, zoals dat eigenlijk moet... omdat de computers in Paraguay ietsje trager zijn dan een Belg gewoon is en dat je hier heler dagen thee drinkt met vrienden, dus dat is ietsje minder zeldzaam dan internet...]
Wat kan ik best vertellen in de vijf minuten die me nog resten in dit cybercafeetje?
- dat m'n nieuwe familie echt een verademing is? ('k Heb ondertussen wel begrepen dat m'n vroige familie heel onParaguayaans is...)
- dat ik vorig weekend AFS-weekend had en dat die organisatoren dringend een monitorcursus moeten volgen, want ze konden echt niet met jongeren omgaan? (Maar 't was wel heel plezant om al m'n medestudenten die in heel Paraguay verspreid zitten terug te zien!)
- dat ik echt dikker aan't worden ben? (Elke ochtend een worsteling met m'n kleren, bah! 'k Ga echt wel eens op m'n eten beginnen letten, maar waarom is alles hier zo lekker?)
- dat het niet vanzelfsprekend is voor een Paraguayaanse familie dat je elke dag iets doet of wilt doen ('k heb ondertussen wel door dat ik in België dik verwend was, ik moest niet eens toestemming vragen en hier is't altijd een heel interview voor ik weg mag... --> maar dat is hier normaal, want het is hier 'gevaarlijk')
- dat naar school gaan echt belachelijk is hier, want 'k heb gemiddeld 40 minuten les op een dag ('k heb dus voor mezelf een lessenrooster gemaakt waarbij ik elke dag het eerste uur springuur heb... :))
- dat m'n lieve zusje echt op mij aan't wachten is (dus dat ik jullie al ga verlaten!)
Tot gauw voor meer nieuws! ('k Heb ondertussen wat blogs gelezen van andere AFS'ers; conclusie: heel Zuid- & Centraal-Amerika is hetzelfde en 'ga in't vervolg wat vrolijker en gekker zijn op m'n blog!)
Doei en liefs! Xxx...!!!
Pandoraguay
[Antwoord: ik kan 't niet op z'n kop zetten, zoals dat eigenlijk moet... omdat de computers in Paraguay ietsje trager zijn dan een Belg gewoon is en dat je hier heler dagen thee drinkt met vrienden, dus dat is ietsje minder zeldzaam dan internet...]
Wat kan ik best vertellen in de vijf minuten die me nog resten in dit cybercafeetje?
- dat m'n nieuwe familie echt een verademing is? ('k Heb ondertussen wel begrepen dat m'n vroige familie heel onParaguayaans is...)
- dat ik vorig weekend AFS-weekend had en dat die organisatoren dringend een monitorcursus moeten volgen, want ze konden echt niet met jongeren omgaan? (Maar 't was wel heel plezant om al m'n medestudenten die in heel Paraguay verspreid zitten terug te zien!)
- dat ik echt dikker aan't worden ben? (Elke ochtend een worsteling met m'n kleren, bah! 'k Ga echt wel eens op m'n eten beginnen letten, maar waarom is alles hier zo lekker?)
- dat het niet vanzelfsprekend is voor een Paraguayaanse familie dat je elke dag iets doet of wilt doen ('k heb ondertussen wel door dat ik in België dik verwend was, ik moest niet eens toestemming vragen en hier is't altijd een heel interview voor ik weg mag... --> maar dat is hier normaal, want het is hier 'gevaarlijk')
- dat naar school gaan echt belachelijk is hier, want 'k heb gemiddeld 40 minuten les op een dag ('k heb dus voor mezelf een lessenrooster gemaakt waarbij ik elke dag het eerste uur springuur heb... :))
- dat m'n lieve zusje echt op mij aan't wachten is (dus dat ik jullie al ga verlaten!)
Tot gauw voor meer nieuws! ('k Heb ondertussen wat blogs gelezen van andere AFS'ers; conclusie: heel Zuid- & Centraal-Amerika is hetzelfde en 'ga in't vervolg wat vrolijker en gekker zijn op m'n blog!)
Doei en liefs! Xxx...!!!
Pandoraguay
maandag 3 september 2007
School of Tomorrow!
Er nog heel vlug aan toevoegen dat ik uiteindelijk toch niet van school veranderd ben! 'k Heb daarnet heel eventjes met m'n ex-mam gepraat en 't was precies toch allemaal in orde!
En nu MOET ik door!
Doei! Xxx
En die titel leg ik nog wel eens uit!
En nu MOET ik door!
Doei! Xxx
En die titel leg ik nog wel eens uit!
Familia Zarate
¡Hola Belgica!
¿Que tal? (Als je hier op straat iemand tegenkomt, moet je dat altijd vragen, maar ze verwachten er eigenlijk geen antwoord op hoor!)
Voor al degenen die nieuwsgierig zijn naar m'n nieuwe familie, volgt hier een lang, maar vrolijk 'verhaal'! Ik ben donderdag al verhuisd, want nadat ik aan ña Julia had verteld dat ik wilde verhuizen omdat vrijheid voor mij heel belangrijk is ('k had het echt allemaal heel mooi verwoord en 't was echt het moeilijkste wat ik ooit gedaan had!), wilde ze niet dat ik nog langer in haar huis bleef... Gelukkig was m'n nieuwe familie klaar om me te ontvangen!
Belén, de coördinatrice van AFS in Capiata, kwam me ophalen en bracht me naar m'n nieuwe familie, die ongeveer twee straten verder woont, echt superdichtbij! Dat is wel leuk, want nu verandert m'n buurt eigenlijk niet! Oké, even voorstellen!
- Mijn mama is 49, ze heet Isabel en ze is professor op de universiteit in Capiata!
- Mijn papa is 55, zijn naam is Alberto (maar hij ziet er helemaal niet uit zoals zijn naamgenoot uit Samson & Gert! :)) en hij is de 'directeur' van een grote koeienboerderij, waar ze ook een soort katoen ofzo tot dweilen en touw verwerken... ('k Ben zaterdagochtend mee geweest en 't is toch wel een beetje schrikken, 't lijkt een beetje op de film Daens... Er werken heel veel arme mensen (gelukkig geen kindjes) hele dagen in het stof (met mondmaskertjes) en er werken zelfs 's nachts mensen...) Dit zijn zo dingen waaraan je de grote cultuurverschillen ziet eh...;
- Dan heb ik ook nog een broer van 20, Emilio en hij heeft een motorische en een geestelijke handicap... Dat wist ik ook niet op voorhand, maar 'k ben eigenlijk heel blij dat ik een jaar (eigenlijk nog maar tien maanden) met hem in huis woon, dan leer ik ook eens hoe dat is!
- En dan nu m'n drie zusjes: Felicia is 19 en ze studeert iets in de trend van bio-ingenieur aan de universiteit van Capiata;
- Adriana is 14 dagen jonger dan ik, zij studeert in december af van het middelbaar;
- En Valeria is bijna 14, ze zit dus ook nog op het middelbaar!
Zowel m'n papa als m'n drie zusjes spreken Engels! Dat is wel een opluchting, hoewel ik merk dat dat echt niet zo goed is voor m'n Spaans! Papa Alberto heeft zelf een jaar bio-ingenieur in Japan gestudeerd!
M'n nieuwe huis is een stuuuuuk kleiner dan het vorige en ik deel m'n kamer nu met m'n drie zusjes, maar echt, dat maakt me allemaal niks uit, want ik voel me er echt thuis! 's Avonds zijn we vaak nog een uur aan't babbelen en aan't lachen! Het is er trouwens ook veel gezelliger! Veel rommel, maar dat heb ik graag, dan valt mijn rommel niet zo op! Ze hebben zo één halletje waar ongeveer alle kasten van het huis staan, ze staan zo dicht tegen mekaar dat je ze amper kan opendoen en als dat toch lukt, valt er gegarandeerd vanalles uit! :) Ze hebben trouwens ook stapels boeken, dus als m'n Spaans helemaal op niveau is, kan ik bijvoorbeeld de Da Vinci code lezen! 'k Heb nu thuis wel een computer, maar geen internet... Perfect eigenlijk, dan kan ik m'n foto's enzo op de computer zetten, maar dan zit ik toch niet de hele dag met m'n hoofd in België!
M'n nieuwe familie eet ook een stuk gezonder! Ze hebben altijd sla en tomaten in huis en nooit Cola! Heerlijk! :) 't Is wel typisch Paraguay om om half 9 's avonds te eten, dus daar ga'k echt aan moeten wennen!
Wat een beetje ongewoon is, is dat de familie geen huisdieren heeft! Ik denk dat dat is voor Emilio, maar 'k weet het niet zeker! De familie heeft ook twee auto's en dat is bijzonder ongewoon (je moet je geen auto in Belgische staat voorstellen eh!) en m'n mama en papa rijden ermee, meestal is het al veel als één van de ouders dat kan...
Zoals je wel gemerkt hebt waarschijnlijk, ben ik wel heel blij met m'n familie! M'n mama wil me zelfs naar de universiteit sturen, 'k denk dat ik dat wel ga doen, maar 'k hoop dat ik iets anders mag doen dan m'n zus, want al die chemie en fysica... :s :)
Morgen begint er trouwens een cursus Paraguayaans koken, als ik mag van thuis, ga'k dat wel doen denk ik! :)
Voilà, 't wordt hier donker, dus 'k ga jullie laten! 'k Hoop, mama, papa, broer, zusje, vrienden, dat jullie een beetje gerustgesteld zijn?!
Voor de schoolgaanden, heel veel succes in het nieuwe schooljaar & universiteiters/hogescholers, ik kom nog wel eens iets posten voor jullie van start gaan!
Heel veel liefs! Xxx...
Pandoor
P.s. 'k Ben m'n nieuwe adres thuis vergeten, maar al wat je naar m'n oude adres stuurt, komt wel aan hoor, 'k moet m'n post toch zelf afhalen in het postkantoor! (De laatste brief van m'n zusje was maar 10 dagen onderweg, joepie! :)) Aah, super, net een berichtje van Valeria gekregen met het adres! Asjeblief:
Pandora Versteden;
Familia Zarate;
Estudiantes capiateños nr. 712;
Barrio la candelaria;
Capiata;
Paraguay
Tot schrijfs! ;)
¿Que tal? (Als je hier op straat iemand tegenkomt, moet je dat altijd vragen, maar ze verwachten er eigenlijk geen antwoord op hoor!)
Voor al degenen die nieuwsgierig zijn naar m'n nieuwe familie, volgt hier een lang, maar vrolijk 'verhaal'! Ik ben donderdag al verhuisd, want nadat ik aan ña Julia had verteld dat ik wilde verhuizen omdat vrijheid voor mij heel belangrijk is ('k had het echt allemaal heel mooi verwoord en 't was echt het moeilijkste wat ik ooit gedaan had!), wilde ze niet dat ik nog langer in haar huis bleef... Gelukkig was m'n nieuwe familie klaar om me te ontvangen!
Belén, de coördinatrice van AFS in Capiata, kwam me ophalen en bracht me naar m'n nieuwe familie, die ongeveer twee straten verder woont, echt superdichtbij! Dat is wel leuk, want nu verandert m'n buurt eigenlijk niet! Oké, even voorstellen!
- Mijn mama is 49, ze heet Isabel en ze is professor op de universiteit in Capiata!
- Mijn papa is 55, zijn naam is Alberto (maar hij ziet er helemaal niet uit zoals zijn naamgenoot uit Samson & Gert! :)) en hij is de 'directeur' van een grote koeienboerderij, waar ze ook een soort katoen ofzo tot dweilen en touw verwerken... ('k Ben zaterdagochtend mee geweest en 't is toch wel een beetje schrikken, 't lijkt een beetje op de film Daens... Er werken heel veel arme mensen (gelukkig geen kindjes) hele dagen in het stof (met mondmaskertjes) en er werken zelfs 's nachts mensen...) Dit zijn zo dingen waaraan je de grote cultuurverschillen ziet eh...;
- Dan heb ik ook nog een broer van 20, Emilio en hij heeft een motorische en een geestelijke handicap... Dat wist ik ook niet op voorhand, maar 'k ben eigenlijk heel blij dat ik een jaar (eigenlijk nog maar tien maanden) met hem in huis woon, dan leer ik ook eens hoe dat is!
- En dan nu m'n drie zusjes: Felicia is 19 en ze studeert iets in de trend van bio-ingenieur aan de universiteit van Capiata;
- Adriana is 14 dagen jonger dan ik, zij studeert in december af van het middelbaar;
- En Valeria is bijna 14, ze zit dus ook nog op het middelbaar!
Zowel m'n papa als m'n drie zusjes spreken Engels! Dat is wel een opluchting, hoewel ik merk dat dat echt niet zo goed is voor m'n Spaans! Papa Alberto heeft zelf een jaar bio-ingenieur in Japan gestudeerd!
M'n nieuwe huis is een stuuuuuk kleiner dan het vorige en ik deel m'n kamer nu met m'n drie zusjes, maar echt, dat maakt me allemaal niks uit, want ik voel me er echt thuis! 's Avonds zijn we vaak nog een uur aan't babbelen en aan't lachen! Het is er trouwens ook veel gezelliger! Veel rommel, maar dat heb ik graag, dan valt mijn rommel niet zo op! Ze hebben zo één halletje waar ongeveer alle kasten van het huis staan, ze staan zo dicht tegen mekaar dat je ze amper kan opendoen en als dat toch lukt, valt er gegarandeerd vanalles uit! :) Ze hebben trouwens ook stapels boeken, dus als m'n Spaans helemaal op niveau is, kan ik bijvoorbeeld de Da Vinci code lezen! 'k Heb nu thuis wel een computer, maar geen internet... Perfect eigenlijk, dan kan ik m'n foto's enzo op de computer zetten, maar dan zit ik toch niet de hele dag met m'n hoofd in België!
M'n nieuwe familie eet ook een stuk gezonder! Ze hebben altijd sla en tomaten in huis en nooit Cola! Heerlijk! :) 't Is wel typisch Paraguay om om half 9 's avonds te eten, dus daar ga'k echt aan moeten wennen!
Wat een beetje ongewoon is, is dat de familie geen huisdieren heeft! Ik denk dat dat is voor Emilio, maar 'k weet het niet zeker! De familie heeft ook twee auto's en dat is bijzonder ongewoon (je moet je geen auto in Belgische staat voorstellen eh!) en m'n mama en papa rijden ermee, meestal is het al veel als één van de ouders dat kan...
Zoals je wel gemerkt hebt waarschijnlijk, ben ik wel heel blij met m'n familie! M'n mama wil me zelfs naar de universiteit sturen, 'k denk dat ik dat wel ga doen, maar 'k hoop dat ik iets anders mag doen dan m'n zus, want al die chemie en fysica... :s :)
Morgen begint er trouwens een cursus Paraguayaans koken, als ik mag van thuis, ga'k dat wel doen denk ik! :)
Voilà, 't wordt hier donker, dus 'k ga jullie laten! 'k Hoop, mama, papa, broer, zusje, vrienden, dat jullie een beetje gerustgesteld zijn?!
Voor de schoolgaanden, heel veel succes in het nieuwe schooljaar & universiteiters/hogescholers, ik kom nog wel eens iets posten voor jullie van start gaan!
Heel veel liefs! Xxx...
Pandoor
P.s. 'k Ben m'n nieuwe adres thuis vergeten, maar al wat je naar m'n oude adres stuurt, komt wel aan hoor, 'k moet m'n post toch zelf afhalen in het postkantoor! (De laatste brief van m'n zusje was maar 10 dagen onderweg, joepie! :)) Aah, super, net een berichtje van Valeria gekregen met het adres! Asjeblief:
Pandora Versteden;
Familia Zarate;
Estudiantes capiateños nr. 712;
Barrio la candelaria;
Capiata;
Paraguay
Tot schrijfs! ;)
Abonneren op:
Posts (Atom)
